Dzień Wolontariusza w Szlachetnej Paczce i Akademii Przyszłości. Ty też możesz pomóc - jako darczyńca

Programy społeczne: Szlachetna Paczka i Akademia Przyszłości nie byłyby możliwe bez wolontariuszy, którzy pomagają w najdalszych zakątkach kraju. Wolontariusze z Paczki odnajdują bardzo potrzebujące rodziny. Odwiedzają je w domach, rozmawiają, wspierają, a następnie pośredniczą w przekazywaniu paczek zorganizowanych przez darczyńców. Wolontariusze z Akademii spotykają się przez cały rok indywidualnie z dziećmi zmagającymi się z niskim poczuciem wartości. Motywują je, pomagają walczyć z trudnościami w nauce czy integracji społecznej. W tym roku do akcji dołączyło około 10 tysięcy wolontariuszy.

Pomóc potrzebującym rodzinom i dzieciom może każdy, przygotowując Paczkę lub fundując wybranemu dziecku Indeks Sukcesów. Oni wszyscy czekają na szczęśliwe zakończenie.

W Dzień Wolontariusza możemy zrobić prezent tym, bez których pomoc w ramach Szlachetnej Paczki czy Akademii Przyszłości nie byłaby możliwa. Jak to zrobić? Możesz wybierać rodziny, do których udało im się dotrzeć i których historie trafiły do internetowej Bazy Rodzin. Potrzebujący często proszą o podstawowe, dostępne rzeczy. Marzeniem pana Karola była narzuta na wersalkę, którą mógłby się cieszyć z okazji pięćdziesięciolecia małżeństwa. Wolontariusze Szlachetnej Paczki odwiedzili 23 tysiące takich rodzin, już 16,4 tysiąca ich historii trafiło do internetowej bazy na www.szlachetnapaczka.pl. To więcej niż rok temu, a spotkania z potrzebującymi cały czas trwają.  

Można również sprawić radość wolontariuszom Akademii Przyszłości, fundując Indeks Sukcesów. W ten sposób odmienisz życie wybranego dziecka. Historie podopiecznych, którym można pomóc znajdziesz na www.akademiaprzyszłości.pl.

W Szlachetnej Paczce jest tyle wzruszających historii, ile wolontariuszy – dziesiątki tysięcy. Jedną z nich opowiada Piotr, wieloletni wolontariusz i darczyńca Szlachetnej Paczki. W jednej z edycji odwiedził z żoną, również wolontariuszką, starsze małżeństwo. Tak wspomina tę wizytę:

– Odwiedziliśmy pewną rodzinę, starsze małżeństwo z dzieckiem z niepełnosprawnością. Potem był kontakt z darczyńcą, przygotowanie przepięknej paczki! I pamiętam, że gdy umawialiśmy się na odbiór paczki od darczyńcy, wiedząc, że pan Karol miał problemy z sercem, widząc jak ta paczka jest ogromna, zadzwoniliśmy do niego wcześniej z informacją, że pudeł będzie naprawdę dużo, i że przyjedziemy po południu. Kiedy weszliśmy do środka, przyjął nas niesamowicie serdecznie, te paczki odłożył na bok, jakby nie zajmował się otwieraniem prezentów, tylko chciał nas ugościć, tym co miał. Z paczki wyjął jakieś herbatniki, zrobił herbatę. W pewnym momencie już nie wytrzymał i wyjął z jednej paczki narzutę na sofę i zarzucił ją na starą wersalkę, która stała w pokoju. Widać było u niego wzruszenie i wręcz łzy w oczach. Dlaczego? Kiedy zapytaliśmy pana Karola o jakiś szczególny upominek, to długo nie chciał powiedzieć, ale w końcu wyznał, że w tym roku z żoną mają pięćdziesięciolecie swojego małżeństwa i jego marzeniem jest właśnie nowa narzuta na tę wersalkę. Dalej mam ciarki na plecach, jak wspominam tę sytuację, ale pamiętam, że to było dla mnie takie bardzo, bardzo wzruszające.

Dla podopiecznych Piotra szczęśliwym zakończeniem historii jest żółta narzuta na wersalkę – wydawałoby się, że tak podstawowa, dostępna rzecz, a starszemu panu trudno było o nią poprosić, aby spełnić marzenie o godnym świętowaniu rocznicy małżeństwa.

Inna historia związana jest z Akademią Przyszłości. Wolontariusze Akademii co roku uruchamiają marzenia setek dzieci z całej Polski. W Akademii każde dziecko ma swojego tutora albo tutorkę, jedną z nich jest wolontariuszka Gabrysia, która opowiada historię swojej podopiecznej Ani:  

– Nie do końca wierzyła w siebie. Przez to nie miała przyjaciół w klasie, a ja dowiedziałam się o tym, kiedy przeszła na nauczanie zdalne. Poprosiłam Anię, żeby zapytała kolegów z klasy, co było na jakimś sprawdzianie, którego nie pisała. Ania odpowiedziała, że nie może nikogo zapytać, bo nie ma z żadnym dzieckiem z klasy kontaktu. To było takie bardzo przykre dla mnie. Kiedy już można było organizować wydarzenia dla dzieci z Akademii z danej szkoły, Ania zaczęła nawiązywać kontakt z innymi dziećmi. Była bardzo szczęśliwa. Zaprzyjaźniła się nawet z jedną z dziewczynek. Nastąpiła też poprawa jej wyników w nauce.  

Dzięki wolontariuszce Gabrysi, Ania zaczęła wierzyć w siebie.  Ufunduj Indeks Sukcesów i odmień życie Dziecka – takiego, jak Ania.

Razem z Wolontariuszami odmień czyjś los, wybierz rodzinę na www.szlachetnapaczka.pl, dziecko na www.akademiaprzyszłości.org.pl.